Nöbetçi Eczaneler
Erzincan’da Çoban Sıkıntısı İranlı Çobanların İşe Alınmasına Neden Oldu
Erzincan, – Erzincan’da ülke ekonomisi için hayati önem taşıyan tarım ve hayvancılık sektörü, çoban sıkıntısıyla boğuşuyor ve yerel yetiştiricileri önemli ölçüde etkiliyor. Yetiştiriciler, 20 bin lira gibi cömert bir ücretin yanı sıra sigorta, yeme-içme, barınma gibi kapsamlı yardımların yanı sıra yerel çoban bulamıyor. Sonuç olarak, bazı yetiştiriciler çözüm olarak İran’dan gelen göçmen çobanlara yönelerek mesleğin geleceği hakkında endişeleri artırdı.
Erzincan’da çoban kıtlığı, özellikle otlatmanın elzem olduğu ilkbahar ve yaz mevsimlerinde yetiştiriciler için önemli bir sorun teşkil etmektedir. Durumun aciliyetini fark eden birkaç yetiştirici, hayvancılık yönetimi ihtiyaçlarını karşılamak için İran gibi komşu ülkelerden çobanlar kiralamaya başvurdu.
Yerel Yetiştiriciler Cazip Bir Tazminat Sunmasına Rağmen Çoban Bulmakta Zorlanıyor
Böyle yetiştiricilerden biri, pitoresk Munzur Dağları’nda koyun sürüsüne bakması için İranlı bir çobanı başarılı bir şekilde çalıştıran 74 yaşındaki Ömer Abdali’dir. Köklü bir çobanlık soyundan gelen Abdali, çocukluğundan beri sürdürdüğü mesleğe olan derin bağını dile getirdi. Çiftlik hayvanlarının refahını ve uygun bakımını sağlamak için kendini adamış çobanlar bulmanın önemini vurguladı.
Göçmen çobanların çalıştırılması geçici bir çözüm olsa da, Erzincan’da çobanlık mesleğinin geleceğine dair endişeler baş gösteriyor. Yerel yetiştiriciler, çoban kıtlığının devam edebileceğinden ve nihayetinde mesleğin tamamen ortadan kalkmasına yol açabileceğinden korkuyor. Çobanlık mesleği, bölgenin zengin tarım gelenekleri ile hayvancılık sektörünün sürdürülebilirliği arasında hayati bir bağlantı görevi görerek önemli bir kültürel ve ekonomik değere sahiptir.
Çobanlık Mesleğinin Geleceğine İlişkin Endişeler Ortaya Çıkıyor
Çoban kıtlığının altında yatan nedenleri çözmek için yerel makamlar ve tarım kuruluşları tarafından çaba gösteriliyor. Mesleğin önemi konusunda farkındalık yaratmak, çobanlık yapmak isteyenlere eğitim ve teşvik sağlamak, uygun otlaklara erişimi kolaylaştırmak gibi önlemler düşünülüyor. Bu girişimlerin yalnızca daha fazla kişiyi çoban olmaya çekmekle kalmayıp, aynı zamanda yerel yetenekleri bu zamana saygı duyulan meslekte kariyer yapmaya teşvik edeceği umulmaktadır.
Erzincan’da çoban bulma konusundaki acil zorluk devam ederken, Ömer Abdalı gibi yetiştiricilerin dayanıklılığı ve kararlılığı, tarım ve hayvancılık sektörüyle uğraşanların yılmaz ruhunun bir kanıtıdır. Ortak çabaların ve proaktif önlemlerin çobanlık mesleğindeki dengeyi yeniden kurarak Erzincan’ın mirasının dokusuna kök salmış bir geleneğin devamını sağlayacağına dair umut devam etmektedir.